- Αρχική
- Υπολογισμός αποτυπώματος
Υπολογισμός αποτυπώματος
Υπόβαθρο
Προκειμένου να ποσοτικοποιηθεί η επίπτωση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στην κλιματική αλλαγή έχουν αναπτυχθεί διάφορες μέθοδοι υπολογισμού των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Αυτές οι μέθοδοι έχουν αναπτυχθεί σε συμφωνία με το αντικείμενο μελέτης: περιοχή, οργανισμός, προϊόν κλπ. Η απογραφή των εκπομπών μπορεί να αναφερθεί ως Bilan Carbone®, υπολογισμός ανθρακικού αποτυπώματος κοκ ανάλογα με την προσέγγιση υπολογισμού. Ο γενικός χαρακτηρισμός «Απογραφή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου» καλύπτει όλες τις προσεγγίσεις. Έτσι, δίνεται η δυνατότητα στους οργανισμούς να προβούν σε ανάλυση της κατάστασης για το έτος δραστηριότητας όσον αφορά στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου για κάθε κατηγορία εκπομπών με στόχο την αναγνώριση των πιθανών δράσεων μείωσης.
Ευρωπαϊκό πλαίσιο
Η σύμβαση - πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή (UNFCCC), δημιουργήθηκε στο Συνέδριο του Ρίο το 1992, με στόχο τη σταθεροποίηση των ανθρωπογενών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ενισχύθηκε με την υιοθέτηση του Πρωτόκολλου του Κυότο το 1997, που όρισε ως στόχο την μείωση των εκπομπών σε 38 βιομηχανικές χώρες κατά 5.2% για την περίοδο 2008-2012, σε σχέση με τις εκπομπές το 1990. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεσμεύτηκε να μειώσει τις εκπομπές της κατά 8%, ένας στόχος που επιτεύχθηκε.
Επιπλέον, από την 1η Ιανουαρίου 2005 ένα σύστημα εμπορίας εκπομπών τέθηκε σε ισχύ στην ΕΕ, με βάση την Οδηγία 2003/87/ΕΕ της 13ης Οκτωβρίου 2003. Μόνο συγκεκριμένες εγκαταστάσεις συμπεριλαμβάνονται στο σύστημα.
Η δέσμη μέτρων της ΕΕ για το κλίμα και την ενέργεια
Τον Δεκέμβριο 2008, υπό την γαλλική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι Ευρωπαίοι αρχηγοί υιοθέτησαν τη «Δέσμη μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια». Μέσω αυτής της σειράς οδηγιών και κανονισμών, η Ευρώπη δεσμεύεται να μειώσει ως το 2020 τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 20% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση σκοπεύει να αυξήσει αυτό το στόχο σε -30% αν άλλες βιομηχανικές χώρες συμφωνήσουν να κάνουν το ίδιο.
Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό το επίπεδο μείωσης, η ΕΕ πρέπει να πετύχει τους εξής στόχους (μέτρα 20-20-20):
- Βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας κατά 20% έως το 2020,
- Αύξηση του ποσοστού ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο 20% της ενεργειακής κατανάλωσης.
Η δέσμη μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια ενισχύει επίσης το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών, επεκτείνοντας τις φιλοδοξίες της Ευρώπης για το 2030.
Όσον αφορά στην περιβαλλοντική διαχείριση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ξεκινήσει μια τριετή δοκιμαστική περίοδο με κύριο στόχο την ανάπτυξη βάσεων αναφοράς για τομείς στην Ευρώπη μέσω της εφαρμογής γενικών μεθόδων PEF (Περιβαλλοντικό αποτύπωμα προϊόντος) και OEF (Περιβαλλοντικό αποτύπωμα οργανισμού).
Η δοκιμαστική περίοδος έχει επίσης στόχο να δοκιμάσει την επαλήθευση περιβαλλοντικών πληροφοριών. Η Επιτροπή έχει ξεκινήσει μια βιβλιογραφική έρευνα με στόχο την αναγνώριση και περιγραφή των καταλληλότερων συστημάτων συμμόρφωσης για δηλώσεις PEF ή OEF.
Διεθνές πλαίσιο και τυποποίηση
Τα πρότυπα ISO 14064-1:2006 και ISO 14069 τεχνική αναφορά
Το πρότυπο ISO 14064-1:2006, που εκπονήθηκε από την τεχνική επιτροπή ISO/TC207 «περιβαλλοντική διαχείριση» καθορίζει τις αρχές και απαιτήσεις για ποσοτικοποίηση και σύνταξη εκθέσεων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και μείωσης αυτών στην περίπτωση οργανισμών. Αυτό το γενικό πρότυπο, που δημοσιοποιήθηκε το 2006, καλύπτει τις αρχές του πρωτόκολλου αερίων του θερμοκηπίου (GHG protocol).
Η Γαλλία πρότεινε την αναθεώρησή του, η οποία έγινε αποδεκτή σε ποσοστό μεγαλύτερο από 80% (ψηφίστηκε τον Σεπτέμβιο 2013). Η εργασία αυτή ξεκίνησε τον Ιανουάριο 2014 στο πλαίσιο του TC207/SC7/WG4 και καθοδηγείται από τη Γαλλία (Πρόεδρος και γραμματέας).
Τα περιεχόμενα της αναθεώρησης θα βασιστούν στην Τεχνική έκθεση ΙSO 14069, διαθέσιμη από τον Απρίλιο 2013. Στόχος αυτού του τεχνικού οδηγού είναι η παροχή βοήθειας στους χρήστες κατά την εφαρμογή του πρότυπου ISO 14064-1 σε επίπεδο κατευθυντήριων γραμμών και παραδειγμάτων, προκειμένου να εξασφαλιστεί διαφάνεια στην ποσοτικοποίηση των εκπομπών και στη μείωση των εκπομπών οργανισμών και στη σύνταξη των εκθέσεών τους. Επιπλέον, παρέχει λίστα των κατηγοριών εκπομπών για κάθε πεδίο (scope).