Εθελοντικά προγράμματα
Η εφαρμογή μέτρων στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα είναι απαραίτητη προκειμένου να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η κλιματική αλλαγή και να προωθηθεί η βιώσιμη ανάπτυξη. Σε αυτή την κατεύθυνση πολλές κυβερνήσεις εισήγαγαν προγράμματα αναφοράς εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, τα οποία είναι είτε εθελοντικά είτε υποχρεωτικά σε διάφορα επίπεδα (τοπικό, εθνικό και υποεθνικό).
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’90, έχουν αναδυθεί διάφορα υποχρεωτικά συστήματα υπολογισμού και αναφοράς εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και έχει υπάρξει απαίτηση για πληροφορίες σχετικές με την κλιματική αλλαγή από διάφορους φορείς συμφερόντων, όπως κυβερνήσεις, καταναλωτές, επενδυτές, ερευνητές, περιβαλλοντικούς οργανισμούς, φορείς χάραξης πολιτικής κ.α. Επιπλέον, έχουν αναπτυχθεί αρκετά εθελοντικά προγράμματα από κυβερνήσεις, μη κυβερνητικούς οργανισμούς ή επιχειρηματικές ενώσεις (Πηγές: WRI/WBG[1], OECD/CDSB[2]).
Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, με εξαίρεση το Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών, η μεγαλύτερη εξέλιξη σε σχέδια αναφοράς για την κλιματική αλλαγή παρατηρείται στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη Γαλλία. Όσον αφορά στα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ΕΕ και συγκεκριμένα στις χώρες που συμμετέχουν στο έργο LIFE Clim’Foot, η Ιταλία έχει εμπλακεί σε εθελοντικές πρωτοβουλίες στον ιδιωτικό τομέα, ενώ οι υπόλοιπες χώρες (Ελλάδα, Κροατία και Ουγγαρία) δεν έχουν προηγούμενη εμπειρία.
Ως εκ τούτου, το έργο LIFE Clim’Foot στοχεύει στην ανάπτυξη εθελοντικών προγραμμάτων προκειμένου να υποστηρίξει οργανισμούς τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα στον υπολογισμό και/ή τη μείωση του ανθρακικού τους αποτυπώματος.
[1] World Resources Institute/World Bank Group (2015), Guide for designing mandatory greenhouse gas reporting programs and World Resources Institute (2013), Designing greenhouse gas reporting systems: Learning from existing programs
[2] OECD/CDSB (2015), Climate change disclosure in G20 countries